وبسایت رسمی محمدحسین داودی در لوکس بلاگ

 به قصه های پر از عشق عاشقم کردی

 شبی به یک غزل ناب عادتم دادی

میان وسوسه ی خواب شاعرم خواندی

 نبودم عاشق مرداب عادتم دادی

چگونه مست کویرت شدم نمی دانم 

بهار دشت مرنجاب عادتم دادی

به رنگ تشنگی دست های شبزده ام

و کاسه های پر از آب عادتم دادی

برای شستن شبواژه های نومیدی

سراب و هر چه در این باب عادتم دادی؟

در این هجوم هجاها طلوع قافیه ها  

 به واج و واژه ی نایاب عادتم دادی؟

اگر سیاه شنیدی گناه دفتر نیست

که رنگ خشکی و سیلاب عادتم دادی