طنین سرد خزان ساز تک ترانه ی تو 

که بغض و گریه و تشویش تک بهانه ی تو

خروش عشق گرفته همه کرانه من

چرا گرفته تب درد هر کرانه ی تو ؟

حدیث جود و جفا ماند بر زمانه ما

گذشت عمر و نشان داد این زمانه ی تو

غروب درد من و آفتاب  دفتر من

دوباره ماند همه آرزو به لانه ی تو

ببین چه تازه و تر گشته شعر و تاب و تبم

دگر نمانده اثر از غم شبانه ی تو

هجوم واژه ی شب رفته از  سروده من 

هنوز مانده از اندوه جاودانه  ی تو

نشسته آتش یک  کینه بر خرابه شب

نمانده ذره ای از آخرین نشانه ی تو

اثر نمانده از آن زخم خنجر تو  ولی

عیان شده ردی از خون  کنار  خانه تو

سال 1383 دفتر خرابه شب . شعر از محمد حسین داودی