مصلحت برده خیر برجامو

مسئلت کرده رنج در کامو

هیچ میدانی از کجا خوردیم
از ندانستن سرانجامو

مملکت داری از شعار جداست
چشم بگشا  دروغ دنیامو

بی سبب نیست از هزار فلک
بدترین بخت مال اسلامو

عقل ما هیچ عقل کل شما
چه کس از ما نرفته در دامو؟

دام و ننگ فریب مردمو بعد
شهوت وثروت ثریامو

ما عوامیم بحث ما سر چیست؟
بازی قدرت مهیامو

نظر و شعر تان قبول ولی
نام شب را نبر به هر بامو

ما مریدان حافظیم عزیز
نه مریدان تحفه و شامو

ارزش و شان شعر ما به درک
نه که ما با همیم و همگامو؟

این دو روز عمر مانده هم برود
چه بماند بجز همین نامو

پس بیا از خدا و خلق خدا
مهر و عشق و طعام و اطعامو

شعر از :محمدحسین داودی