اسیر تیغ گناه
اسیر تیغ گناه و نگاه پرآهم
"که سیب چشم تو دیگر نموده گمراهم"
درعمق سینه ی زنجیرهای پربرقت
"دچار نیمه شب و سایه های بیگاهم"
حضور توست درین قلعه ی نفس گیرم
تو ایستادی و من مات قلعه و شاهم
و تیر آهوی چشمت پلنگ چشم مرا
نشانه رفته و من آه . تشنه ی ماهم
نهنگ حادثه ای طعمه کرده بختم را
هزار قافله هم رفت و من در این چاهم
"چگونه وارد دنیای شعر من شده ای؟"
کویر شبزده و ماسه های جانکاهم
"دلم گرفته دعا کن دوباره پر بکشم"
شکسته بالم و پرواز واژه می خواهم
طنین نفس مقدس تو
بیش از آنی که مرا گمراه کند
مومنم کرده
پس درود خدا بر عشق
گل آسمانی من ! حواست هست؟
سایه سار گلبرگ هایت
چتر نوازش تن خاکی من شده است
می شنوی؟ شعر ها برای من است
تعجب نکن خیلی وقت نیست یاد گرفتم
اینطور نگاهم نکن خیلی عوض نشدم
راستش حالم خوش نیست کمی گیج شدم
بی انصافی نکن انقدر که می گویی بد نیستم
بد کردم برایت شعر نوشتم؟ دیوانه که نیستم
نخند خوب نیست مردم نگاهمان می کنند
باشد همینطور بخند
من هم دیگر شعر نمی خوانم
مجبور نیستم
زمان گویا تر از تاریخ می باشد
حوادث بهتر از تاریخ راز سرگذشت آدمی را باز می گوید
وچشم هرکسی گویاتر از هرلاف هرگوینده ای تاریخ می داند
شعرها از : محمد حسین داودی
نظرات شما عزیزان:
